Glavni republički inspektor koji je čitav život, odnosno kompletnu profesionalnu karijeru proveo u struci, djeluje mirno staloženo…

Stručno opisuje stanje i preduzete radnje i dakle, uopšte ne odaje utisak da se radi o potencijalnom samoubici.
Ovdje je posebno zanimljivo da se pominje pola miliona maraka, namijenjenih Institutu za javno zdravstvo sa kojim sredstvima bi se trebala nabaviti zaštitna oprema te dijeliti po prioritetima.
Osim već postojeće, dakle pominje se da će u slučaju potrebe od tog novca biti nabavljena i dodatna oprema.
Neposredno prije toga, Glavni republički inspektor je učestvovao na sastanku, kada je odlučivano o “daljoj borbi” vlasti i institucija sa ovim problemom a samo 2 dana poslije intervjua, pronađen je obješen uz serviranu priču da je u pitanju samoubistvo. U svim drugim, normalnim situacijama, policija saopštava da ne može govoriti o detaljima dok je istraga u toku a kvalifikaciju po zakonu može dati samo tužilaštvo.
Poslije samoubistva ili ubistva, glavnog republičkog inspektora, kontrolu nad situacijom su preuzele, potpuno nekompetentne i nestručne osobe a ovaj novac se u javnosti više nije pominjao.
Jedna od prvih mjera koje su donesene je bila zabrana, kako kažu širenja lažnih vijesti i panike a u stvarnosti se radilo o zabrani bilo kakvog komentarisanja katastrofalne situacije u zemlji što se vidjelo na primjeru kažnjavanja doktorke, koja je samo opisala izuzetno loš položaj osoblja i zdravstvenih ustanova u cjelini.
Da je stanje katastrofalno, potvrdio je ubrzo potom predsjednik Srbije, Aleksandar Vučić na javnoj konferenciji za štampu, otkrivši da mu je od vlasti Republike Srpske traženo čak 27 vrsta lijekova i ne samo to nego i najosnovniji bolnički pribor.
Postavlja se glavno i ključno pitanje a to je :
Gdje je nestalo ne samo ovih pola miliona maraka, nego su u pitanju milijarde opljačkane posljednjih godina samo u sektoru zdravstva…