Nema dileme da je sve organizovano i da je riječ o brutalnoj otimačini koja pokazuje kakvi neljudi su u vlasti i na šta su sve spremni da se dokopaju tuđe imovine…
Otimanje stana porodici Popović, Vukosavi i Sanji, dobro je osmišljena kriminalna akcija u kojoj su učetvovali Goran Selak, narodni poslanik SP-a i direktor KPZ Banjaluka, njegova sestra Marina Selak, načelnik Odjeljenja inspektorata za igre na sreću.
Goran Selak
Selakov kum Duško Radivojević, inspektor inspektorata za igre na sreću, Igor Trivić, uposenik istog Inspektorata i sin majora Janka Trivića, kao i pripadnici PU Banjaluka i sudski izvršilac Dragiša Obrić, a samim tim i Sud.
Cilj cijele kriminalne akcije dijela Režima bio je da se za male pare dokopaju stana od 93m2, što im je i pošlo za rukom: Stan su, na licitaciji, platili 30.000 KM, iako on vrijedi najmanje 200.000 KM.
Stan je na licitaciji kupio Radivojević, Selakov kum, a cijelu akciju je koordinisala Marina Selak, sestra Gorana Selaka i bliska prijateljica Zorana Tegeltije, savjetnika Željke Cvijanović.
Duško Radivojević
Rješenje je navodno donijeto 16.10.o.g., samo dan prije deložacije, koja se desila 17.10., u naselju Starčevica, i nije uručeno stranama u postupku.
To je kriminalni akt, samo jedan u nizu, jer su blickrig deložacijom spriječili porodicu Popović da se žali na to Rješenje o izvršnom postupku, pod uslovom da ono uopšte postoji; Po zakonu, stranke imaju mogućnost prigovora na Rješenje o sudskom izvršenju u roku od osam dana od prijema tog dokumenta.
To čak piše i u Rješenju bez pečata!!!
U ovom slučaju, porodica Popović nije imala ni sekunde vremena, a iz cijele akcije otimanja stana jasno je da je riječ o kriminalnom sadejstvu takozvanih institucija: U naselje je istovremeno stiglo desetak policajaca, vatrogasci i vozilo Hitne pomoći.
Policija nasilno odvlači staricu VukosavuNema dileme da je sve organizovano i da je riječ o brutalnoj otimačini koja pokazuje kakvi Neljudi su u vlasti i na šta su sve spremni da se dokopaju tuđe imovine.
Oteti stan je u vlasništvu porodice Popović skoro pedeset godina. Vukosavin muž Ifet Ibrahimkadić, partizanski prvoborac, svojevremeno uposlen u opštini Banjaluka kao šumarski inspektor, stan je dobio 1972. godine.
Preminuo je prije rata, a u toku rata, pod izgovorom racionalizacije, major Janko Trivić 1993. godine natjerao je Vukosavu i Sanju Popović da napuste stan i presele se u manji u naselju Borik, odakle su, takođe, izbačene nakon određenog vremena. Nakon toga, porodica Popović odlazi u izbjeglištvo, a 2002. godine vraćaju stan i otkupljuju ga.
Policija nasilno odvlači sanju Popović
Međutim, Trivić tvrdi da je uložio 7.000 KM u taj stan i traži nadoknadu; U međuvremenu, sa kamatama, taj navodni dug narasta na 20.000 KM i tada se pokreće akcija otimačine stana.
Porodica Popović je nudila Triviću da isplati 7.000 KM, ali to odbija Sud: Cilj je bio oteti stan, u čemu je učestvovao i sudija.
Sud je mogao da donese Rješenje o pljenidbi stvari ili obustavi dijela Vukosavine penzije, ali ništa od toga nije učinjeno.
Epilog je jeziv: Visoki funkcioneri RS, uz sadejstvo policije, pod palicom Suda i sudinice Rajfe Đumišić, oteli su, bez ikakvog zakonskog osnova, stan porodici Popović i izbacili ih na ulicu.Režim Milorada Dodika pokazuje svu svoju beskrupuloznost i spremnost na uništenje svakog onog koji im se ne samo suprotstavi, već i ko posjeduje bilo kakvu imovinu koja se smatra dobrim plijenom za Neljude iz vlasti.
Pravosuđe i policija su, bez ostatka, u rukama mafije koja je na vlasti.
Slobodan Vasković
